Πόσες λέξεις αλλάζουν το νόημά τους με διαφορετική ορθογραφία
ή με άλλο τονισμό
και πόσες κρύβουν μέσα τους άλλες μικρότερες!
ή με άλλο τονισμό
και πόσες κρύβουν μέσα τους άλλες μικρότερες!
Μια από αυτές είναι και το "πάω", που κρύβεται μέσα στο "σ' αγαπάω"
Η "ζάχαρη" πόσο εύκολα γίνεται "άχαρη" αφαιρώντας ένα μικρό γραμματάκι.
Και το "πρόσωπο", "απρόσωπο".
Και ο "π-όνος" γίνεται "μ-όνος", αφού μόνοι μας πονάμε στην ουσία.
Το "π-άθος" γίνεται "λ-άθος" και τ' ανάποδο, γιατί πραγματικά αυτά τα δυο (καμιά φορά) πάνε μαζί.
Ο έρωτας "λ-είπει" και μεγαλώνει η "λ-ύπη" κι όλο "προσ-μένω" κι "επι-μένω" και "περι-μένω"
..Μόνη "μένω" δηλαδή!
Κι όπως λέει και το "άσμα" που καμιά φορά γίνεται "κλ-άσμα"...
"Δεν ονειρεύομαι, δεν ζω, δεν "παρα-δέχομαι", μόνο "δέχομαι"!!!