Τι βρήκα σε σένα;
Θυμάσαι πόσες φορές μου έχεις κάνει αυτή την ερώτηση;
Αν και είναι δύσκολο
θα προσπαθήσω να σου πω τι βλέπω όταν σε κοιτώ,
λέω θα προσπαθήσω γιατί όταν αγαπάς
είναι σαν να ζεις συνέχεια μέσα σε ένα όνειρο,
η λογική κι η μνήμη δεν δουλεύουν,
τα χρώματα κι οι ήχοι μπερδεύονται,
βλέπεις με τα μάτια κλειστά
κι ονειρεύεσαι ξύπνιος,
τη μια στιγμή πατάς στο έδαφος
και την άλλη πετάς ψηλά,
μια δίνη η ζωή κι εσύ στροβιλίζεσαι μέσα της
κι αφήνεσαι να σε παρασύρει αυτό που νιώθεις,
δεν θες να πιαστείς από πουθενά,
θες μόνο να κρατήσει για πάντα,
σαν μικρό παιδί στο λούνα παρκ
που όσες βόλτες και να κάνει ποτέ δεν θα είναι αρκετές...
Όταν σε κοιτώ
βλέπω χρυσά φεγγάρια στο πλάι των χειλιών σου
και τριαντάφυλλα ν' ανθίζουνε ανάμεσα στα μαλλιά σου,
ηλιοβασιλέματα στις λίμνες των ματιών σου
και τα χρώματα του δειλινού στα μάγουλά σου,
μεσημέρια καλοκαιριού στην κόκκινη από ντροπή μυτούλα σου
και στάλες πρωινής δροσιάς στα βλέφαρά σου.
Μην ξαναπείς λοιπόν ότι δεν είσαι όμορφος,
για μένα είσαι μια ζωγραφιά αγάπη μου...